CSM zachęca do lektury raportu Sophie Vanhoonacker, Karoliny Pomorskiej i Heidi Maurer: „The Council presidency and European Foreign Policy – Challenges for Poland in 2011”.
Kwestia prezydencji w Radzie UE była już obszernie omawiana w literaturze naukowej. Nie ma jednak dokładnej analizy nt. Prezydencji w UE i Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), która uwzględniałaby zmiany wprowadzone przez Traktat Lizboński. Artykuł ten próbuje wypełnić istniejącą lukę. Podchodzi on do tematu z dwóch punktów widzenia. Z jednej strony identyfikuje różne role prezydencji i precyzuje wyzwania przewodnictwa w dziedzinie polityki zagranicznej. Z drugiej strony koncentruje się na wyzwaniach, które odnoszą się do polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r. Wśród nich wymienić można brak doświadczenia w prowadzeniu prezydencji przez Polskę oraz brak pamięci instytucjonalnej. Wyzwaniem jest również nowy typ prezydencji po wejściu w życie Traktatu z Lizbony w grudnia 2009 r.
Raport oparty na źródłach naukowych oraz badaniach własnych oferuje nowe spojrzenie na to, w jaki sposób poprzednie prezydencje radziły sobie z wyzwaniami i jakie wnioski z tych doświadczeń płyną dla Polski.