Główną ideą polityki gospodarczej i zagranicznej Algierii jest zachowanie możliwie jak największego stopnia niezależności od świata zewnętrznego. Ten rodzaj myślenia, będący konsekwencją negatywnej oceny kolonialnej przeszłości umożliwia temu państwu prowadzenie skutecznej polityki zagranicznej, stwarza jednak ograniczenia dla rozwoju społeczno-gospodarczego. W interesie UE i NATO jest wykorzystywanie wszelkich możliwości zbliżenia z Algierią w celu zmniejszenia skali jej współpracy z Chinami i Rosją – piszą dr Maciej Klósak, Jan Linkowski oraz Maciej Pawłowski w analizie.
