Dr Jerzy M. Nowak
Współpracownik
Dyplomata zawodowy, specjalizujący się w dyplomacji wielostronnej (emerytowany od listopada 2007); ambasador tytularny, dr praw. W służbie zagranicznej od 1960 r. Na placówkach dyplomatycznych: w Dar-es-Salaam (1962-65), Buenos Aires (1967-71) i Nowym Jorku (misja przy ONZ, 1981-86). Ambasador przy Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Biurze ONZ i UNIDO w Wiedniu (1992-97), w Hiszpanii i Księstwie Andory (2000-02), w Radzie Pólnocnoatlantyckiej (NATO) i Unii Zachodnioeuropejskiej (WEU) w Brukseli (2002-07). W latach 1973-2000 zaangażowany równolegle w rokowania i proces KBWE, a następnie w działalność OBWE. W MSZ m.in.: szef Departamentów: Studiów i Programowania (1987-91) i Polityki Bezpieczeństwa (1997-2000), a także w tym samym czasie – członek zespołu negocjującego przystąpienie Polski do NATO, negocjator adaptowanego Traktatu CFE oraz Przedstawiciel Polskiego Urzędującego Przewodniczącego OBWE. Autor kilkudziesięciu publikacji w Polsce i za granicą na tematy europejskiego bezpieczeństwa , kontroli zbrojeń, KBWE/OBWE oraz NATO. Uczestnik konferencji i seminariów międzynarodowych; wygłaszał odczyty na wielu forach międzynarodowych i uniwersytetach. Członek Polskiego Stowarzyszenia Euroatlantyckiego i amerykańskiego Eisenhower Fellowship, a wcześniej – członek Rady Dyrektorów East-West Institute w Nowym Jorku i Polskiej Sekcji Klubu Rzymskiego. W 1960 r. ukończył studia na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, a w 1967 r. doktoryzował się na Wydziale Prawa Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu. Odznaczony wysokimi odznaczeniami polskimi, hiszpańskim, litewskim i ukraińskim. Posługuje się angielskim, hiszpańskim, rosyjskim i podstawowym francuskim. Urodzony w 1937 r. na Podolu; żonaty (z Izabellą Janowską-Nowak), ma dwoje dzieci i dwóch wnuków.