W 2019 roku mija 5 lat od rosyjskiego „zwrotu ku Azji” czyli reorientacji polityki zagranicznej Kremla na wschód. Odwrót od Zachodu i intensyfikacja związków z regionem Azji i Pacyfiku, zwłaszcza z Chinami, jest przede wszystkim następstwem załamania w relacjach Rosji z Europą i USA po aneksji Krymu i interwencji militarnej na Ukrainie. Zwrot ku Azji to także część szerszej strategii balansowania globalnej dominacji USA i odbudowy mocarstwowej pozycji, pozwalającej na prowadzenie globalnej gry. Wielu uważa, że włączenie się Rosji, poprzez rozwój Syberii i Dalekiego Wschodu, w proces integracji gospodarczej Azji jest kluczem do jej modernizacji. Podstawową przeszkodą może jednak okazać się niewydolna, dotknięta kryzysem gospodarka, a także rosnące napięcia między Moskwą a Pekinem – pisze dr Stanisław Czesław Kozłowski, współpracownik CSM, w analizie Rosja: zwrot ku Azji.